Kto mi nie wierzy na słowo, niech przeczyta FRAGMENT   Powieści fantasy to szalenie trudne pole zarówno dla czytelnika jak i recenzenta, bardziej przypominające pobitewny krajobraz nad Sommą, aniżeli pięknie kwitnący..

Codziennie dostaję po kilka wiadomości o tym jak zdjąć urok, przepędzić zmorę czy inną cholerę, uchronić się przed złym okiem, uwolnić się od złej aury, kikimory i tak dalej. Najlepiej gdybym to ja się..

Kult koni jest praktyką duchową z archeologicznymi dowodami jego istnienia w epoce żelaza, a w niektórych miejscach już w epoce brązu. Ten nieparzystokopytny gatunek postrzegany był jako posłaniec bogów, jako..

O tym dlaczego Wigilia jest Wigilią piszą lepiej lub gorzej wszystkie portale od Onetu począwszy, więc pozwolę sobie pominąć tę kwestię, tym bardziej, że było o tym już w zeszłym roku...

Podobno istnieją na świecie ludzie, którzy świąteczne prezenty dla bliskich mają obczajone już w listopadzie i cały proces zakupowo – logistyczny odbywa się na spokojnie i według listy. Nie zapominają nawet o cioci..

Jako wstęp do serii dziadowskiej, czyli lekko, łatwo i przyjemnie Wraz z chrystianizacją ludów słowiańskich rytuały te zostały ponownie przemyślane i utożsamiane z szabatami rodzicielskimi i w tej formie nadal istnieją. Z tego powodu..

Każdy kto czyta od jakiegoś czasu Babskie Gusła wie, że stoję daleko od wszelkich czarów, sabatów, współczesnego pogaństwa, ołtarzy, wróżb, wypędzania demonów i tak dalej: mam podejście wolnościowe, a więc w milczeniu pomijam..

Pochodzenie nazwy „rusałka” i trochę historii Zgodnie z teorią „wpływów rzymskich”, której bronili F. Miklošić i A. N. Veselovsky, słowo rusałka  w późniejszym znaczeniu pochodzi od nazwy starożytnego rzymskiego święta..

Lud wierzył, że woda ma zdolność nie tylko do oczyszczania, ale i…zapładniania. To przekonanie obecne i rozpowszechnione właściwie we wszystkich kulturach, na odległych od siebie obszarach, nie tylko na słowiańszczyźnie – Europa południowa i wschodnia, Afryka Północna, terytoria zamieszkałe..

Jeszcze nie tak dawno większym problemem i troską był dla rodziny i otoczenia nie sam fakt, że ktoś się zabił, dramat człowieka, rozpacz po stracie i inne odruchy zdrowego osobnika (którym nie jestem), ale to co zrobić..

Kiedy po raz kolejny opublikowano opowiadanie „Wrócę po Ciebie, kacie” (chyba w tomie „Głowobójcy”), zakochałam się w jego tytule i w swoim dwudziestoletnim mózgu wykoncypowałam sobie, że ono na pewno będzie bardzo głębokie..